Stanisław Ignacy Witkiewicz, "szallony artysta". Przystojny, mroczny, ciemnooki, narkotyzujący się, w otoczeniu pięknch kobiet. Kwintesencja ekstrawagancji, symbol "artyzmu" w kolorowych swetrach i getrach - koloryt postaci Witkiewicza wciąż pozostaje atrakcyjny. Z drugiej strony - tytaniczny artysta, którego życie wypełnione było mrówczą pracą twórczą.
Wydaje się, że to postać dobrze znana, jednak tym, kogo nie trzeba nikomu przedstawiać jest - jak to często w przypadku sławnych postaci bywa - nie tyle rzeczywisty człowiek, ile zbudowany wokół tych wyrywkowych haseł stereotyp. Ta biografia jest próbą polemiki z utrwalonym i uproszonym obrazem Witkacego.